Segunda Respuesta

Αγαπημένη μικρή μου Οφηλίνα,

Άκουσα και διάβασα με προσοχή, αλλά και με μεγάλη φαντασιακή φόρτιση, τα όσα μου περιέγραψες στο προηγούμενό σου γράμμα.

Πραγματικά ζήλεψα που απλά ήμουν εκεί και σ' έβλεπα κρυμμένος στα δέντρα. Τριβόμουν στον χοντρό κορμό ενός από αυτά βλέποντάς σε να γλύφεις εκείνο το υπέροχα ορθωμένο πέος, ακούγοντας τους σαλιωμένους ήχους τη στιγμή που έβγαινε από τα χείλια σου και παρατηρώντας τη γυαλάδα των υγρών στο όμορφο πρόσωπό σου.

Ζήλεψα και ήθελα κι εγώ να βγω από το δέντρο, να 'ρθω δίπλα σου, να γονατίσω στο πλάι σου και ν' αγγίζονται τα κορμιά μας. Και να έσκυβα κι εγώ ακουμπώντας το μάγουλό μου στο αριστερό του μηρό όπως εσύ ακουμπούσες το δικό σου μάγουλο στον δεξί του. Να πλησίαζα να σε φιλούσα, έχοντας ανάμεσά μας το ορθωμένο και καυλωμένο εκείνο πέος σε πλήρη στύση, γυρνοβολώντας το με τις γλώσσες μας, διαχέοντας τα υγρά του εκατέρωθεν της επιφανείας του, νιώθοντας τις ζεστές και σαλιωμένες μας γλώσσες ν' ακουμπάνε μεταξύ τους.

Βέβαια δεν θα συνέχιζα για πολύ μιας και θα βλεπα ένα πρώτο μικρό αρχικό τρέμουλο των πλευρών σου καθώς και εκείνο το σπιρτώδες μικρό λαμπύρισμα βαθιά στις διεσταλμένες κόρες των ματιών σου. Τότε θα καταλάβαινα πως θα ήταν η ώρα να ανασηκωθώ και να γονατίσω πίσω σου κατεβάζοντάς του απότομα κι επιδεικτικά το παντελόνι σου μαζί με το μικροσκοπικό υγρό και σκούρο εσώρουχό σου, όχι περισσότερο από τα γόνατά σου.

Χωρίς να χάσω στιγμή και χωρίς να σε προετοιμάσω υγραίνοντας τον οπίσθιο δακτύλιό σου, θα εισερχόμουν με απότομο και επώδυνο τρόπο στην εσωτερική περιοχή του πρωκτού σου, στέλνοντας γιγαντιαία κύματα πόνου μέσω της σπονδυλικής σου στήλης στον αγαπημένο μου εγκέφαλό σου, προκαλώντας σου οδυνηρή έκπληξη η οποία όμως, είμαι σίγουρος γι αυτό, σύντομα θα μεταμορφωνόταν σε ακραία ηδονιστική αχόρταγη καύλα.

Θα σε έπαιρνα απελπιστικά βαθιά και καθόλου ευγενικά φωνάζοντάς σου λέξεις τέτοιες, σαν αυτές που χρησιμοποιούν οι τελευταίοι λαικοί υπάνθρωποι, όταν βγάζουν τον χειρότερό τους εαυτό στον συντροφό τους, λέξεις που, λόγω της ευγενικής μου καταγωγής, δεν χρησιμοποιώ ποτέ και θεωρούνται απαγορευμένες. Θα ένιωθα την υπέρτατη υπαγωγή σου στη λατρεία της ηδονής απελευθερώνοντάς σου ότι πιο ταπεινό και πρόστυχο θα μπορούσε, υπό άλλες συνθήκες, να κρύβεται στο πάντα έκφυλο και διακαώς ανώμαλο μαυλό σου.

Όμως, βλέποντάς σε να σπαρταράς από ρίγη ηδονής, θα επέτεινα τους διαρκώς αυξανόμενους πόνους σου, προσθέτοντας και άλλους που θα προκαλούντο από χτυπήματα βίαια στα οπίσθιά σου και που, πίστεψέ με, θα με έκαναν να νιώθω απόλυτα καυλωμένος και εξουσιασμένος από την σεξουαλική εξουσία που θα σου ασκούσα.

Όχι, δεν θα τελείωνε έτσι εύκολα. Διότι λίγο πριν αισθανθώ τα ερωτικά ρίγη που εύκολα αναδύει ο κόλπος σου στο υπόλοιπο ερωτικό κορμί σου, προδίδοντας την ιδιαίτερη σχέση που έχεις με την απόλυτα ερωτογόνα σου περιοχή, θα εξερχόμουνα, πάλι βιαίως, προστάζοντάς σε να τρίβεις μόνη σου την πρησμένη από την ηδονή κλιτορίδα σου, κάνοντας κι εγώ το ίδιο στο ορθωμένο μου πέος.

Παράλληλα θα ξαναέσκυβα δίπλα σου στην πρότερη στάση μας, δυο πρόσωπα αθώα έκφυλα με ένα άλλο πέος ανάμεσά τους, αναμένοντας με φοβερό δέος και ερωτική προσμονή τη στιγμή της υπέροχης εκτόξευσης των αηδιαστικά υπέροχων ερωτικών υγρών του περιστασιακού τρίτου ανθρώπου στα, φωτεινά από συναισθήματα, πρόσωπά μας, γλύφοντας με βουλιμία το σπέρμα του κι αλείφοντάς το στα μάγουλά μας, κάτω από τη λάμψη του δυσοίωνου φεγγαριού που δεν σταματά να μας ελκύει ερωτικά ούτε στιγμή.

Εκείνη τη στιγμή θα παραδινόμασταν σε φοβερές οργασμικές δίνες, νιώθοντας τη μοναχικότητά μας ξεχωριστά και μαζί σε ετεροχρονισμένο τοπίο κι εξωτικό νοητικό περιβάλλον, σκορπώντας πολύχρωμες ερωτικά εικόνες εφήμερων συγκινήσεων που θα μας συντροφεύουν καθόλη τη διάρκεια της ερωτικής μας σχέσης.

Αγαπημένη μου μικρή τσούλα, θέλω να σου αναφέρω και κάτι ακόμα. Να είσαι σίγουρη πως αυτό που έκανες με καύλωσε τόσο πολύ που δε μπορώ πια να αισθάνομαι ήσυχος και άκαυλος μήτε στιγμή έχοντας γεμίσει το, μέχρι πρότινος, αθώο μυαλό μου με ερωτικές πρόστυχες φαντασιώσεις. Όμως αυτό με κάνει επίσης να θυμώνω που, όντας τόσο μακριά, νιώθω συχνά την ανάγκη να αυνανίζομαι με την εικόνα σου γι' αυτό και θα ήθελα να γνωρίζεις πως τούτο δεν θα μείνει ατιμώρητο.

Σκοπεύω να ικανοποιήσω επάνω σου τα πλέον διεστραμμένα μου ένστικτα, αδιαφορώντας εάν αυτά σου προκαλούν ηδονή ή πόνο, θέλοντας να ξεκρεμάσω από μέσα σου οποιαδήποτε αθώα και πρέπουσα ερωτική εικόνα που η υποκριτική κοινωνία μας σε έχει εφοδιάσει. Γι' αυτό και θα εφιστούσα τη προσοχή σου στις επόμενες συνευρέσεις μας διότι κινδυνεύεις άμεσα να μεταμορφωθείς ευκαιριακά σε απλό σκεύος ηδονής που θα χρησιμοποιήσω -και τούτο στο υπόσχομαι- για την προσωπική μου ευχαρίστηση και ερωτική μου διασκέδαση.

Σε φιλώ ιδιαίτερα στον ερωτικό σου λαιμό και αναμένω με μεγάλη καύλα τις σκέψεις σου.

Fernado

26 Δεκέμβρη 1906

Ανώμαλέ μου βρωμόγερε, μωρό μου Νινίνιο,

ξύπνησα πριν λίγο, τρέχει η μύτη μου και πίνω ένα τσάι. Είμαι ζεστή. Έχω τη ζέστη του κρεβατιού. Τί να κάνουμε μικρέ μου εραστή, τί να κάνουμε που η μικρή σου τσούλα είναι τόσο διεστραμμένη; Αυτή είμαι και ξέρω οτι σ'αρέσει. Αποφάσισα χτες να βγω, ο πυρετός με είχε κρατήσει πολλές μέρες κλεισμένη εδώ. Σου μίλησα πριν και σου είπα πως δεν είχα πολύ όρεξη για μπερδέματα του μυαλού μου. Και να που η Οφελίνα σου βρέθηκε στη μια το πρωι να παίρνει πίπες με όρεξη και μανία στο πάρκο μέσα σε απίστευτα πολύ κρύο. Πήγα κεί που σου είπα μωρό μου, δεν μπορούσα να πιω , ξέρεις γιατί. Κάπνιζα κι έπινα χυμό με καλαμάκι. Απέναντι αρκετά μακρυά απο'μενα καθόταν ένας κύριος. Ένας κύριος του γούστου μου. Με μεγάλα σκούρα πρόστυχα μάτια. Τα είχα προσέξει από την ώρα που μπήκα. Ήταν με μια μεγάλη παρέα. Και προφανώς με τη σύζυγό του . Δεν καθόταν πολύ κοντά μου όμως ένιωθα πως με κοιτάζει. Ίσως γιατί έπινα πορτοκαλάδα με καλαμάκι. Άρχισε να γεμίζει με κόσμο το μαγαζί. Κι ο κύριος ήρθε πιό κοντά μου. Η παρέα του έπινε πολύ. Μέθυσε. Όλοι ήταν μεθυσμένοι εκτός από μένα. Η ιδιοκτήτρια μας σύστησε. Έβλέπα στην κατάσταση αυτή έσένα. Σκεφτόμουν πως θα ήταν αν σε γνώριζα έτσι. Πόσο θα καυλώναμε. Μετά τη γνωριμία μου έπιασε αμέσως την κουβέντα. Για όλα τα άσχετα πράγματα του κόσμου. Η κουβέντα 'εφτασε και στην πορτοκαλάδα μου με το καλαμάκι. Του είπα πως δεν μπορώ να πιω αλκοόλ μα πως δε με νοιάζει. Πως δεν το χρειάζομαι για να κάνω αυτά που θέλω. Και πως προτιμώ για ό,τι κάνω στη ζωή μου να έχω πλήρη συναίσθηση. Χαμογέλασε κι είχε το πιό καυλιάρικο χαμόγελο του κόσμου. Κατάλαβα οτι πίσω απο το χαμόγελο αυτό ζούσαν χίλιες εικόνες που του είχα ξυπνήσει. Με σκέφτηκε να κάνω τα πάντα ξεμέθυστη. Το ξέρω αυό σκέφτηκε. Συνέχισε να μου μιλάει. Του είπα για όλα εκείνα που μ'αρέσουν. Με έβρισκε περίεργη το καταλάβαινα. Μπορεί και να μην καταλάβαινε τίποτα απο αυτά που του έλεγα. Μωρό μου, ξέρω είναι ανώμαλο μα είχα την αίσθηση πως παρακολουθούσες όλη τη σκηνή απο κάπου. Μιλήσαμε κι άλλο. Ήταν μεθυσμένος το ένιωθα. Πιό πολύ ένιωθα ότι ήταν καυλωμένος. Με έναν περίεργο τρόπο. Το μέρος ήταν ασφυκτικά γεμάτο. Τον είδα να γυρίζει και να λέει κάτι στους φίλους του. Σε λίγο γύρισε και μου είπε πως τον ενόχλησε ο τόσος καπνός και αν ήθελα να πηγαίναμε λίγο έξω να πάρουμε αέρα. Ήταν η νόμιζε πως ήταν ντροπαλός κι εγώ ένιωθα πως μπορώ να τον σοκάρω κι αυτό με καύλωνε. Ωωω Νινίνιο μου θα ήσουν πολύ περήφανος για μένα είμαι σίγουρη. Του χαμογέλασα και τον ρώτησα αν θέλει στ'αλήθεια να πάρουμε αέρα. Του είπα πως θα βγω μαζί του έξω αν μου πεί τον πραγματικό λόγο που θέλει να βγούμε. Δίστασε και ήταν τόσο καυλιάρικος αυτός ο δισταγμός. Με πλησίασε και μου είπε πως θέλει να με φιλήσει και να με αγγίξει. Τον ρώτησα γιατί δεν το κάνει; Μου είπε πως δεν μπορεί να το κάνει εκεί μέσα που βρισκόμασταν. Του είπα πως δε μαρεσει να ξεκινάω να κάνω κάτι με τόση βιασύνη και τόσο άγχος. Πως δε μου λέει τίποτα το να βγω μαζί του έξω για μερικά λεπτά , για να μου δώσει ένα φιλί και να με χουφτώσει στα γρήγορα. Μου είπε πως έχουμε χρόνο στη διάθεσή μας καθώς είχε πει στους φίλους του πως θα πήγαινε να βρει ανοιχτό περίπτερο , και πως εκείνοι δεν θα έδιναν σημασία στο χρόνο που θα έκανε να επιστρέψει. Του είπα να βγεί πρώτος και πως θα έβγαινα σε λίγο. Βγήκα, με περίμενε στη γωνία. Δεν ήμουν απόλυτα σίγουρη γι αυτό που κάνω. Όμως κάτι με έσπρωχνε. Ήταν το βλέμμα σου πρόστυχε ξεκωλιάρη μου. Ήταν άλλος. Εϊχε αρχίσει να ντρέπεται πάλι. Μου είπε πως δεν τα κάνει αυτά μα πως δεν ξέρει τι τον έπιασε και πως δεν μπορεί παρα να μην το κάνει. Του μίλησα κάπως απότομα. Του είπα πως δε μαρέσουν οι εξηγήσεις και πως δε με νοιάζει τί κάνει. Σταμάτησε και είχε το ύφος του παιδιού που το μαλώνουν. Μ'άρεσε τόσο πολύ αυτό. Είχε κάτι στο πρόσωπό του και στις εκφράσεις του που με καύλωνε απίστευτα. Ακόμη δεν ξέρω τί. Εϊχε τσουχτερό κρύο. Φτάσαμε στο παρκο. Καθήσαμε κι ανάψαμε τσιγάρο. Κρύωνα πολύ. Δε μιλούσε. Δεν έλεγε τίποτα. Κοίταζε χαμηλά. Εγώ κοίταζα μακρυά. Χωρίς να τον κοιτάζω έβαλα το χέρι μου ανάμεσα στα πόδια του, ακούμπησα τη καύλα του πάνω από το παντελόνι. Κόντεψα να λιποθυμήσω, το παντελόνι του ήταν υγρό. Εϊναι σπάνιο αυτό, το ξέρεις. Αναρωτήθηκα πόση ώρα είναι καυλωμένος. Γονάτισα μπροστά στο παγκάκι. Ακούμπησα το μάγουλο μου πάνω στον πούτσο του. Σιγά σιγά όλο το πρόσωπο. Το μέτωπό μου, το σαγόνι μου. Έτριβα απαλά το πρόσωπό μου πανω του. Εκείνος δεν έκανε τίποτα. Σα νεκρός. 'Ετρεμε και δεν ήξερα αν ήταν από την κάυλα η απο το κρύο. Ξεκούμπωσα το φερμουάρ, και μου αποκαλύφθηκε ένας υπέροχος καυλωμένος πούτσος. Είμασταν δυο άνθρωποι μόνοι μέσα στο κρύο. Με πολλά ρούχα και κασκόλ και μόνο ο πούτσος του ήταν μέσα στο κρύο εκτεθειμένος εκεί, σκλαβος μου. Περίμενε με αγωνία έξω στο κρύο να τον πιάσω. Μ'αρεσε που μόνο ο πούτσος του χωρούσε να βγει. Τα αρχίδια του ήταν ζεστά μέσα στο παντελόνι. Δεν τα ακούμπησα. Άρχισα πάλι να τρίβω το πρόσωπό μου πάνω του. Τον είδα που κοίταζε. Με κοίταζε με την έκφραση της καυλας που δεν έχει αφεθεί ακόμη. Έβγαλα την άκρη της γλώσσας μου κι άρχισα να τη σέρνω από κάτω προς τα πάνω. Ένιωθα πως πρέπει να βγάλω κι εγώ ένα μέλος μου έξω στο κρύο. Ξεκούμπωσα το παλτό μου, κατέβασα το φουστάνι μου κι έβγαλα το ένα μου στήθος έξω. Οι ρώγες μου ήταν τεράστιες, ξέρεις πως γίνονται Νινίνιο μου έτσι δεν είναι; Πονούσαν από τη καύλα και το κρύο. Άρχισα να τρίβω τη ρώγα μου στο κεφάλι του. Σκούπισα όλα τα υγρά του. Πήρα στο΄δάχτυλό μου λίγο και το έγλειψα. Άρχισα να τον γλέιφω δυνατά, να τον ρουφάω, κι εκείνος άρχισε ναφήνεται. Με κοίταζε καυλωμένος, άρχισε να βογγάει, μου έτριβε και μου τσιμπούσε δυνατά τις ρώγες μου. Σκυμμένος πάνω μου, ένιωθα να με ζεσταίνει. Συνέχισα με απίστευτη μανία , ένιωθα το βλέμμα σου εκεί κοντά. Να μας βλέπεις και να καυλώνεις. Σε σκέφτηκα πάλι να είσαι από πίσω μου εκείνη την ώρα. Να γλείφω έναν πούτσο στα τέσσερα κι εσύ από πίσω μου να τον παίζεις κολλημένος στον κώλο μου. Ωωω πόσο με έχει στοιχειώσει αυτή η σκηνή πορνόγερέ μου Νινίνιο. Καυλωνε αυτος, καυλωνε πολύ, κι εγώ ήμουν τόσο υγρή, μούγκριζα με τον πούτσο του μέσα στο στόμα μου κι εκείνος μου φάνηκε πως άρχισε να με βρίζει. Ήθελε να χύσει το κατάλαβα. Κουνούσε τη λεκάνη του με δύναμη , κι άφησε ένα βογγητό βαρύ, ενα βογγητό τρομερής καύλας. Έχυσε στο πρόσωπό μου, στα μάγουλα μου, στη γλώσσα μου, στο λαιμό μου. Μείναμε μερικά δευτερόλεπτα έτσι. Σηκώθηκα. Του είπα κοίτα τί χάνεις και τον φίλησα. Με φίλησε πολύ, με φίλησε δυνατά. Τον κούμπωσα. Του χαμογέλασα. Έβαλα το στήθος μου στη θέση του. Σκούπισα το πρόσωπό μου με το χέρι. Σηκώθηκα όρθια. Ξεσκόνισα τα γόνατά μου. Σηκώθηκε και περπατήσαμε. Φτάσαμε σχεδόν έξω από την πόρτα του μαγαζιού. Με ρώτησε αν ήθελα το τηλέφωνο του. Του είπα όχι. Πατώντας στις μύτες του έδωσα ένα φιλί εκεί που έφτανα. Στο λαιμό. Του είπα καληνύχτα, είμαι η Οφηλίνα. Πρόλαβε να μου πεί οτι έρχεται συχνά εδώ. Και πως θα είναι και αύριο. Χαμογέλασα κι έφυγα. Μπήκα στο ταξί. Εϊχα τη γεύση του. Γύρισα στο σπίτι. Σε έψαξα. Πέρασα από το σπίτι σου. Χτύπησα δυο φορες΄το παράθυρο. Μάλλον κοιμόσουν. Ήθελα να στα πω όλα εκείνη τη στιγμή, να καυλώσουμε. Στο σπίτι έφτιαξα ένα τσάι. Δεν πρόλαβα να το πιώ. Με πήρε ο ύπνος. Ξύπνησα με όλη την όρεξη του κόσμου να σου γράψω τί συνέβη. Στέλω αμέσως το γράμα με τον πιστό μου υπηρέτη. Πόσο μ'αρέσει να δίνω σ'οποιον βρώ την καύλα που κρατάω για σένα. Αχχ μη με παρεξηγήσεις μικρέ μου βρωμόγερε. Είμαι εκφυλη ερωτολάγνα. Το ξέρω. Ήθελα να σε βρώ αμέσως μετά απο αυτό. Με το σπέρμα του μέσα στο στόμα του. Να σε φιλήσω. Να μου γλέιψεις το πρόσωπο. Πόσο το ήθελα. Πρέπει να σε αφήσω μωρό μου.

Η μικρή σου πουτάνα που γλείφει πούτσους σαν τη σκύλα στα πάρκα

Οφηλίνα

23 Δεκέμβρη 1906

Ανώμαλέ μου Φερνάντο,

δε βαστώ καλέ μου, σου γράφω πάλι τούτο το πρωί γιατί ναι, δε ντρέπομαι να το πω, έχεις στοιχειώσει τη σκέψη μου. Την έχεις καταλάβει ολκληρωτικά. Θέλω να αφεθώ στα έμπειρα χέρια σου, να με διαφθείρουν , να με στείλουν σε άλλη διάσταση. Δε μπορώ να παψω να σκέφτομαι τη νύχτα που περάσαμε μαζί. Ακουμπάω στον καναπέ μου, γέρνω απαλά και σκέφτομαι συνέχεια εκείνες τις στιγμές. Βρωμόγερέ μου, στη βάση όληςσου της ύπαρξης είσαι ένας νάρκισσος εραστής, ένας ανώμαλος αποπλανητής που ξέρει τόσο καλά το παιχνίδι της ηδονής. Μυρίζω τη λαγνεία μας παντού. Τα χέρια σου μικρέ μου Νινίνιο. Πόσο ηδονικά με χαιδεύουν. Τα σκέφτομαι να σέρνονται πάνω μου, σε όλο το σώμα μου και να αρνούνται πεισματικά να φτάσουν σε κείνα τα σημεία, στα σημεία μου. Ας μην το κρύβουμε βρωμιάρικο μου ξέκωλο, ας μην το κρύβουμε πως έχουμε κι οι δυο αυτή την προτίμηση στα πίσω μέρη μας. Στο βάθος αυτό πιστεύω είναι που μας ενώνει. Η πρωκτολαγνεία μας. Η ανάγκη μας να ικανοποιήσουμε τους κώλους μας. Πόσο ήθελα από την πρώτη μας συνάντηση στο δικό μου δωμάτιο να σου δώσω τον κώλο μου. Κι αυτή όλη η έξαψή μας. Αυτή η καύλα που πλανιόταν πάνω από τα κεφάλια μας από την πρώτη στιγμή που δώσαμε τα χέρια, ήταν γιατί αντιληφθήκαμε αμέσως πως είμαστε πλασμένοι για να γαμιόμαστε. Ξέρω πως από την πρώτη στιγμή που με είδες σκέφτηκες πως είμαι μια ξεκωλιάρα που δίνει περισσότερη αξία στον κώλο της απότι στο μουνί της. Ξέρω πως κατάλαβες πως ζω για να γαμιέμαι. Κι αυτό σε καύλωσε. Εϊμαι ανώμαλη Φερναντίνιο μου, είμαι ακόλαστη, μα γιατί να το κρύψω; Ξέρω πως η κοινωνία που ζούμε είναι τόσο ασεξουαλική, τόσο άκαβλη, τόσο μικρή για τα μεγάλα όνειρά μας. Όμως δε με νοιάζει αφού έχω έσένα να μπορώ να σου λέω τις φαντασιώσεις μου, και να τις κάνουμε πράξη στις συναντήσεις μας. Χτες η φωνή σου μου έλειψε. Ήξερα πως έχεις βγει έξω. Σε φανταζόμουν καυλωμένο ανάμεσα στον κόσμο, να κοιτάς τις μικρούλες που σε περιβάλλουν και να θέλεις να τις γαμήσεις. Καύλωνα στη σκέψη αυτή.Ωωω μα πόσο βαρετό είναι να είσαι πιστός. Πόσο με έλκει η προδοσία. Καυλώνω που σκέφτομαι στην αρχή κάθε σχέσης τη στιγμή που θα φύγω για να βρώ το επόμενο, το άγνωστο. Έτσι καυλώνω να σκεφτώ πως χτες ήταν μια νύχτα ακολασίας για σένα. Πως έφυγες καυλωμένος από το σπίτι σου, καυλωμένος από το γράμμα μου, και ξέσπασες όλη αυτή την καύλα σε κάποια άλλη. Πες μου οτι το'κανες. Ωωωωω μα δεν υπάρχει ουτε μια φορά που να σου γράφω και να μην είμαι καυλωμένη. Σε αφήνω μικρό μου μωρό. Θα βγω. Θα περπατάω και το μουνί μου θα είναι υγρό για σένα και κανείς δεν θα το ξέρει. Μόνον εγώ κι εσύ.

Σε φιλώ πολύ πολύ διεφθαρμενα και βρώμικα

Το ανώμαλο ξεκωλάκι σου
Οφελίνα

22 Δεκέμβρη 1906

Έκφυλε, βρωμιάρη μου Νινίνιο,

δεν ξέρω που θα μας οδηγήσει όλη αυτή η σχέση. Θέλω μόνο να σου λέω τις σκέψεις μου για σένα. Σήμερα περίμενα όλη μέρα το γράμμα σου. Το περίμενα σαν κολασμένη. Κάθε στιγμή άνοιγα το παράθυρο και κοίταγα τον υπηρέτη μου τον πιστό μου Τ _ _ _ _λ στα μάτια περιμένοντας ένα νεύμα του. Ωωω πόσο απογοητευόμουν όταν μου έγνεφε αρνητικά. Ώσπου γλυκέ μου ξέκωλε εραστή ήρθε πριν λίγο και μου έφερε ζεστό το γράμμα σου. Το χαρτί στο οποίο σου γράφω μόλις πριν το έτριψα στο αιδοίο μου γι 'αυτό θα σου πρότεινα να το μυρίσεις καλά. Χαίρομαι ιδιαιτέρως που η ιδέα μου για την αλληλογραφία μας σου άρεσε και ανταποκρίθηκες σ'αυτήν. Χαίρομαι που μπορούμε να γεμίσουμε τα κενά της απόστασης που μας χωρίζει με όλη αυτή την καύλα που νιώθουμε ο ένας για τον άλλο, μεσα απο αυτά τα καυλωμένα χαρτιά.

Στεναχωρέθηκα πολυ χτες που δεν μπόρεσα να σου μιλησω όμως όπως σου είπα ήταν αδύνατο μιας και οι οικογενειακές υποχρεώσεις δε μου το επέτρεψαν. Σε σκεφτόμουν όλη τη νύχτα όμως , καυλωμένο και καυλωνα κι εγώ στην ιδέα. Θέλω να ξέρεις Νινίνιο μου πως από τη νύχτα εκείνη που πέρασα στο αρχοντικό σου, όλα γύρω μου είναι μια ατελείωτη καύλα. Κάθε φορά που σε ακούω το αιδοίο μου ανοιγοκλείνει σα νυχτολούλουδο που δεν ξέρει αν είναι μέρα η νύχτα.

Μου μιλάς για τη μεγάλη διαφορά ηλικίας που μας χωρίζει. Μα πόσο κουτός είσαι! Δεν καταλαβαίνεις πως όλη η κάυλα μας πηγάζει απο'κει; Εϊμαστε δυο ανώμαλοι μικρέ μου Νινίνιο. Δυο ανώμαλοι. Εγώ μια μικρή έκφυλη τσούλα που σκέφτεται μόνο πως θα μπορέσει να ικανοποιήσει τις ορέξεις του αιδοίου μα και του πρωκτού της, κι εσύ ένας άθλιος πούστης γέρος που του αρέσει να τον παίρνει από τον κώλο απο μικρές τσουλίτσες. Σήμερα όλη την ημέρα σε σκεφτόμουν, κι έτριβα το ζεστό μου μουνί όπου έβρισκα. Σε όλες τις καρέκλες που έβρισκα. Με κάθε ευκαιρία. Παρόλο που πονούσα όπως γνωρίζεις καλά. Αψηφώντας λοιπόν κάθε πόνο καύλωνα, και τώρα που σου γράφω αυτό το γράμμα θέλω να ξέρεις πως μόλις το δώσω στον υπηρέτη μου να σου το φέρει, μέχρι να το ανοίξεις θα έχω χύσει για σενα. Θα έχω χύσει σκεφτόμενη πως εσύ, η γλώσσα σου γεύεται όλα αύτα τα υγρά , τα ξινόγλυκα υγρά μου που δε χορταίνω να γΛείφω μέχρι να μουλιάσω τα δάχτυλά μου. Με τρελλαίνει η σκέψη πως την ώρα που θα διαβάζεις αυτά που θα σου στέλνω, εγώ θα βυθίζω τα δάχτυλά μου στο πίστεψέ με καυτό μουνί μου. Θα αρχίσω σιγά σιγά να τα σέρνω στο μέσα μέρος του ποδιού μου πουθα είναι υγρό μιας και όλα τα μικρά μου ποτάμια θα είναι ξεχειλισμένα, κατευθυνόμενη προς εκείνο το σαρκοφάγο στόμα που θα με περιμένει με καυλα. Θα χώσω πρώτα το ένα μου δάχτυλο του δεξιού μου χεριού καθώς το άλλο μου ΄χερι θα τσιμπάει με δύναμη τις τεράστιες σκληρές μου ρώγες. Μετά θα αλλάξω χέρι. Θα αλλείψω όλα τα υγρά του αιδοίου μου στα τεράστια στήθη μου και μετά θα τα γλείψω. Κι όλα αυτά σκεφτόμενη πως τα χέρια αυτά είναι τα δικά σου λατρεμένε μου πορνόγερε. Ύστερα θα ξανακατεβάσω το χέρι μου και θα χώσω δυο δάχτυλα στο μουνί μου . Αυτό θα με καυλώσει πολυ...

Θα γυρίσω στα τέσσερα, σαν τη σκύλα, θα γαμάω το μουνί μου και θα σκέφτομαι οτι είσαι απο΄πίσω μου και κοιτάζεις. Τη στιγμή που θα είμαι πολύ καυλωμένη θα χώσω κι ένα δάχτυλο με δύναμη στον πρωκτό μου νιώθοντας το διαμαντένιο δαχτυλιδι μου να ανοίγει βίαια , όπως εκείνη τη νύχτα που ο γερασμένος πούτσος σου με γαμούσε. Έτσι μέσα σε αυτες τις ανωμαλίες θα σε χύσω μωρό μου, θα σε χύσω μικρε μου νάρκισσε. Θα μείνω εκεί λίγη ώρα κι ίσως μετά αποκοιμηθώ. Ωωωω πρέπει να τελειώσω το γράμμα μου. Νομίζω άκουσα τη φωνη του πατέρα μου. Αχχ δόλιε πατέρα που να ήξερες σε τί βούρκο κυλιέται η μικρή σου Οφελίνα. Μωρό μου Νινίνιο μου, περιμένω με τόση λαχτάρα την επόμενη συνάντησή μας.

Σε φιλώ κολασμένα, καυλωμένα δίνοντάς σου όλα τα υγρά του χυμένου κόλπου μου.

Το πρόστυχο πουτανάκι σου

Η βρωμιάρα μικρή σου τσούλα

Οφελίνα

Primera Respuesta

Οφηλίνα,
πολυαγαπημένη και πανέμορφή μου μικρή τοσοδούλα τσούλα,

Αλήθεια, δεν γνωρίζεις πόσο -στην αρχή βεβαίως- εξεπλάγην από την πρώτη σου αυτή επιστολή. Αντιπαραδέχομαι -βέβαια- πως ανέκαθεν ήσουν ειλικρινείς με το -συχνά αλαλλάζων- έτερό σου ήμιση. Όμως, αλήθεια -λέω πάλι, αισθάνθηκα αντιφατικά συναισθήματα.

Επέτρεψέ μου λοιπόν, σε τούτη μου την επιστολή, να διαλευκάνω τα συναισθηματικά σου βιώματα, όσα βεβαίως τυγχάνει να εκτοξεύονται ως δηλητηριώδη αιχμηρά βέλη προς την δική μου κατεύθυνση, με στόχο την διαιώνιση της -υπέροχα κατά τα άλλα- ερωτικής μας σχέσης.

Αντιλαμβάνομαι καθαρά τη μεγάλη διαφορά ηλικίας που μας χωρίζει. Όμως δεν πρόκειται να σου ομιλήσω σαν πατέρας σου, παρά μάλλον σαν εραστής σου.

Ενθυμούμαι με πλήρη διαύγεια την τελευταία φορά που ειδωθήκαμε σε τούτο εδώ το σπίτι στο οποίο τώρα διαμένω.

Ενθυμούμαι τελώντας εν πλήρη διέγερση τις τελευταίες στιγμές του παθιασμένου έρωτά μας.

Ενθυμούμαι επίσης πως, παρόλη την τεράστια εμπειρία μου, δεν θέλησα να επιμηκύνω τα πυγοραπίσματα στον πανέμορφα τουρλωτό σου σφιχτό κώλο επειδή θεώρησα πως ο σκοπός του οργασμού σου είχε επιτευχθεί και με το παραπάνω, δια τούτο έστρεψα την προσοχή μου στο να ξεκινήσω την δική μου λύτρωση, η οποία είχε ήδη αργήσει αρκετά, θέτοντας σε κίνδυνο την πνευματική μου διαύγεια αλλά και τον σκοπό της αδαμιαίας μου περιβολής.

Δι' αυτόν το λόγο αποφάσισα, εκείνη την ιερή στιγμή, να δεχθώ την πολυπόθητη εκσπερμάτωση, που -αλήθεια λέω πάλι- με ηδονιστική αχόρταγη χαρά μου προσέφερες, αφήνοντάς με να υγράνω τα χείλια σου, το χώρο που τα περιβάλλει, τα ροδαλά σου μάγουλα, το χώρο που περιβάλλει αυτά και -εν γένει- το υπόλοιπο πρόσωπό σου με τα φυσικά και ερωτικά μου υγρά που με ζωντάνια, τόλμη και παλμό εκτοξεύτηκαν, χαρίζοντάς μου την κάθαρση, που τόσο επιθυμώ και αναλογίζομαι καθημερινά, πρωταρχικός άλλωστε σκοπός της σαρκικής μας σχέσης.

Τούτο, όμως, ήτο τελικά και το μοναδικό μου σφάλμα.

Αντιλαμβάνομαι τώρα, χωρίς να είναι βέβαια αργά, πως η διάρκεια, η ένταση, ο ήχος και η μεσολαβούσα περίοδος των δυνατών -κατά τα άλλα- πυγοραπισμάτων μου, θα έπρεπε να είναι διαφορετική. Με αυτόν τον τρόπο αφενός θα σου προσέφερα μέγιστη οργασμική δεινότητα, χωρίς με αυτό να υπονοώ πως η ερωτική σου ικανότητα είναι κάτω του μετρίου, αφετέρου θα συνέβαλα στην μη διατήρηση ερωτικών απωθημένων για ικανό διάστημα που -ενδεχόμενα- μεσολαβεί μέχρι την επόμενή μας συνεύρεση.

Διαβάζοντας όμως την ερωτική σου επιστολή δεν μπόρεσα να αντισταθώ στο να ανακαλέσω από την -πλούσια βέβαια- μνήμη μου όλες τις ερωτικές μας στιγμές, ιδιαίτερα δε τούτη κατά την οποία, όπως άλλωστε επιβεβαιώνεις και εσύ, αυνανιζόμουν στα οπίσθιά σου λίγο πριν εισέλθω βιαίως και -πίστεψέ με- με ασυγκράτητο πάθος στον πολυερωτικό σου πρωκτό.

Τούτο συνέβαλε τα μάλα στο να διεγερθούν όλες μου οι αισθήσεις, παρόλο που δεν σου κρύβω πως ένιωθα ένα μικρό φούσκωμα στην στομαχική μου κοιλότητα, το οποίο βέβαια με άφησε μετά από λίγο ερωτικά ανήσυχο, με συνέπεια να ξαπλώσω στην μικρή μας μαλακή γωνιά αναπολώντας τις μοναδικές μας στιγμές, με κλειστά όμως μάτια, ελευθερώνοντας το πέος μου, με τρόπο τέτοιο που να μπορώ να το αγγίζω και να το παλινδρομώ με το δεξί μου χέρι, ανασηκώνοντας ελαφρά την μέση μου έτσι ώστε, με το άλλο μου χέρι, να μπορώ να διαρρυγνύω με ευφάνταστο τρόπο τον δικό μου πρωκτό, ώστε να μπορώ να προσομοιώσω την όμορφη αίσθηση που σου είχα χαρίσει.

Δεν μπορώ να σου πω πόσο ερωτικά ένιωσα φαντάζοντάς σε να με κοιτάς και να θέλεις, ανήμπορη, να συμμετάσχεις στη μοναχική μου διέγερση. Ο οργασμός μου ήρθε αργά αλλά -αλήθεια λέω ακόμα μια φορά- ήταν τόσο δυνατός, που ούρλιαξα σαν σκυλί έκφυλο κι ανήμπορο μέσα στη νύχτα, αφήνοντας πάμπολλα ερωτικά και κολλώδη υγρά σε πολλά σημεία τριγύρω αλλά και πάνω στο κορμί μου, ιδιαιτέρως δε στην κοιλιακή μου χώρα που γνωρίζω πόσο ερεθιστική είναι για σένα.

Αγαπημένη μικρή μου πουτανίτσα, κλείνω τούτη την απάντηση προς εσέ με την ελπίδα πως ο έρωτάς μας δεν θα σε οδηγήσει στην απόγνωση, θυμίζοντάς σου πως μόνο με υπομονή μπορούμε να φτάνουμε στην απόλυτη λύτρωση, ελπίζοντας πως η επόμενη φορά της συνεύρεσής μας δεν θα είναι πολύ μακριά.

Σε παρακαλώ επίσης να είσαι εγκρατής στον επαγγελματικό και οικογενειακό σου περιβάλλον, αφήνοντας εκείνες τις στιγμές της μοναχικής ηδονής, που οι περισσότεροι των υπανθρώπων συνανθρώπων, με τους οποίους συναναστρέφεσαι, ονομάζουν, κακώς κατά τη γνώμη μου, γκάβλα, μόνο κατά τις μικρές νυχτερινές ώρες, ώρες κατά τις οποίες ο υπόλοιπος πληθυσμός κοιμάται του καλού καιρού, που, μόνη εις την οικία σου και ασφαλής, μπορείς να αφήνεις να εξέρχεται, με σκοπό την παρωδική λύτρωση που ένας μοναχικός αυνανισμός μπορεί να προσφέρει.

Αγαπημένη μικρή μου ερωτική τσούλα, σε φιλώ αναπολώντας την εκπληκτική σου κλειτορίδα να σπαρταράει με χαρά στα υγρά μου χείλη, ποθώντας σε αληθινά με πάθος άρρωστο και έκφυλο, κάθε μέρα και πιο πολύ...

Το πουστράκι σου
Fernado

Πρώτη επιστολή

Αγαπημένε μου εραστή και ξεκωλιάρη Νινίνιο,

ο πυρετος, αποφάσισε να με εκδικιθεί που τον έκανα κι αυτόν μέρος της καύλας μου. Μόλις κλείσαμε το τηλέφωνο ΄΄εσβησα όλα τα φώτα,
κάθησα στον καναπέ κι άνοιξα τα πόδια μου. Αποφάσισα να σκεφτώ όλα εκείνα που με καυλώνουν πολύ, πολύ. Τη φωνή σου καυλωμένη από το τηλέφωνο να μου λέει ΣΤΟΠ (αληθεια δεν ξερεις πως με καυλωσε εκεινο το στοπ). Μας σκέφτηκα να κυλιόμαστε στα μαξιλάρια αλλά να μη γαμιόμαστε. Να'μαστε εκεί ξαπλωμένοι και καυλωμένοι εχοντας υποσχεθει πως ο,τι και να γινει δε θα γαμηθουμε. Μας εβλεπα εκει να τριβομαστε , να φιλιόμαστε να γλειφουμε ο ένας τον άλλο, να χωνουμε τα δάχτυλα μας ο ένας στον άλλο , σκέφτηκα να σε γλέιφω σιγά σιγά, και να τρίβομαι πάνω στο΄πόδι σου , ναχω το ένα μου δαχτυλο στο στομα σου και να προσπαθω να σε γαμησω πολυ σιγα με το αλλο.Όλο αυτό με καυλωνε τόσο πολύ που δεν άντεξα κι έχυσα και για να με τιμωρησεις που αθετησα το λόγο μου με γύρισες στα τεσσερα κι αρχισες να αυνανιζεσαι δυνατα πάνω στον κώλο μου και σε παρακαλουσα να μου το βαλεις και δεν το βαζες , κι ενιωθα πως ειμαι μια τσουλα, μια ξεκωλιαρα και πως δεν ηθελες να μου προσφερεις καμια ηδονη. Ηθελες μονο να με χρησιμοποιησεις για να χυσεις, και καυλωνα απιστευτα και σενιωθα να θελεις να χυσεις κι εχυσες πάνω μου κι ένιωθα το σπερμα σου να πεταγεται στον κωλο μου, στη μεση μου και σενα να βογγας και φωναζα κι εγω σα να ειχα χυσει μαζι σου κι ηταν υπεροχα. Ειχα αποφασισει πως δεν θα βαλω το χερι μου αναμεσα στα ποδια μου οτι κι αν συμβει. Πως θα καθησω εκει με ανοιχτα ποδια να νιώθω την καυλα μου να τρέχει να κυλάει, μέχρι να χύσω έτσι από την καύλα μου, μεχρι να μην αντεχω, μεχρι δεν ξερω, μεχρι να πεθανω. Για πολλή ώρα άντεξα. Βογγούσα, ένιωθα να καίω, οι ρώγες μου πονούσαν από τη ν καύλα, ένιωθα να γίνονται απίστευτα σκληρες και να πονάνε πολύ, να τσούζουν σα να μου τις ξύνει καποιος με ξυράφι. Έβαλα το΄δάχτυλό μου μέσα , κι άρχισα να αυνανίζομαι δυνατά, έβαλα κι αλλο ένα με δύναμη κι έχυσα κι ύστερα ήθελα να πεθάνω εκεί. Με τα δάχτυλά μου μέσα μου. Όταν άρχισα να κρυώνω, έβγαλα σιγά σιγά τα χερια μου απο μεσα μου και είχα λίγο άιμα. Έκανα μια μικρή πληγη καθώς μάλλον το είχα βαλει με πολύ δυναμη. Ισως να φταίνε τα νυχια μου. Ισως δεν ξερω. Ηρέμησα κι ηθελα να φτιαξω ενα τσαι και να καθησω να σου γραψω ολα αυτα μα και να συνεχισω το quiz μου. Έφτασα μέχρι τον πάγκο της κουζινας κι εκει σωριάστηκα. Ο πυρετος μου με εκδικιθηκε. Σωριαστηκα κανονικα. Ενιωθα τα κοκκαλα μου να με πεθαινουν απο τον πονο, καταφερα με δυσκολια να σηκωθω, και πηγα στο κρεβατι. Εβαλα θερμομετρο κι ειχα 39,3!!. Ζαλιζομουν και μετα δε θυμαμαι. Μαλλον κοιμηθηκα. Θυμαμαι μονο οτι κρυωνα απισυετα. Σηκωθηκα πριν μια ωρα και αισθανομαι πολυ καλυτερα κι ο πυρετος μου εχει πεσει αρκετα. Ωωωω αγαπητέ μου Νινίνιο, τρελό μου μωρό, δεν ξέρω που θα με οδηγήσουν όλες αυτές οι εξομολογήσεις μου. Ίσως και να σκέφτεσαι οτι η μικρή σου Οφηλίνα έχει ξεπεράσει κάθε όριο καθωσπρεπισμού, μα σου ζητώ να κατανοήσεις την απο πάντα ανώμαλη κι ακόλαστη φύση μου. Εσυ σοφέ μου Νινίνιο θα γίνεις ο εξομολογητής μου. Θα σου λέω ότι σκέφτομαι κι οτι θελω να κανουμε. ΩΩ μα σε τι βουσρκο κυλιομαστε! Τί ομορφη που είναι η ακολασία όταν τη μοιράζομαι μαζί σου ανώμαλε μου Νινίνιο! Σόυ στέλνω αμέσως αυτή την κατακόκκινη επιστολή με τον υπηρέτη μου....




Σε φιλώ κολασμένα χαρίζοντάς σου όλο το σάλιο μου.
Η μικρή σου τσούλα
Οφηλίνα