12.01.1907

Ακόλαστό μου μωρό, Νινίνιο μου,

έχει περάσει τόσος καιρός απο την τελευταία φορά που κατάφερα να σου γράψω μερικές γραμμές καύλας. Και η αλήθεια είναι πως με ταλαιπωρούσε κι εκείνη η γρίπη. Στην οικεία μου υπάρχει συνεχώς φασαρία πράγμα που δυσκολευει πολύ το να ηρεμήσω και να μπορέσω να σου γράψω. Περίμενα τόσες μέρες μήπως εσύ μου έγραφες τίποτα. Ρώταγα τον Τ _ _ _ _ λ μήπως έχουμε κανένα νέο. Τα ξημερώματα σου έστειλα κάτι όμως προφανώς κοιμόσουν μικρε μου βρωμιάρη και δεν το έλαβες. Ήθελα τόσο πολύ να σε ξυπνήσω. Είχα τόση καύλα να σου φτύσω χτες. Ξάπλωσα αργά στο κρεβάτι μου. Λίγο στεναχωρημένη. Σκεφτόμουν πως έχει περάσει καιρός από τότε που καυλώναμε όλη μέρα και πως ίσως έπαψε να σε καυλώνει η ανώμαλη μικρή σου τσούλα. Ωωω Νινίνιο μου πες μου οτι δεν είναι έτσι! Όπως και να'ναι εγω δεν βαστώ να μη σου πω τις χτεσινοβραδυνές μου βρωμιές. Δυστυχως λόγου του κόσμου που κυκλοφορεί στην οικεία μου αναγκαοζομαι να εξορίζομαι στο χώρο του μπάνιου για να ικανοποιήσω τις καύλες που μου προκαλούν οι λιγοστές και σκονισμένες αναμνήσεις της κοινής μας καύλας. Όμως χτες φάνηκα τολμηρή. Αργά τα ξημερώματα μωρό μου , την ώρα που ξάπλωσα σε σκέφτηκα πάλι δίπλα μου. Χωρίς να το προκαλέσω άρχισαν να σκληραίνουν οι ρώγες μου κι ετσι δεν αντιστάθηκα και γλιστρησα το χέρι μου εκεί. Ασχολήθηκα πολλή πολλή ωρα μαζί τους. Τις έτριβα, τις τσιμπούσα, τις έξυνα με τα νύχια μου, σκεφτόμενη τί θα σου έκανα ή τί θα μου έκανες αν είμασταν μαζί εκείνη την ώρα. Έπαιζα με τις καυλωμένες ρώγες μου μέχρι που έγιναν τόσο σκληρές που σχεδόν δεν τις ένοιωθα. Μούδιασαν από τον πονο και την καύλα. Όλη αυτην την ώρα, το μουνί μου είχε πάρει φωτιά, ήξερα όμως πως ότι κάνω πρέπει να το κάνω αθόρυβα. Έβαλα το χέρι μου εκεί και η ζέστη του με τίναξε. Ναι μωρό μου, το μουνί μου είχε ρεύμα. Κανονικό ρεύμα μωρό μου. Έπνιξα τα χέρια μου μέσα. Κι ύστερα τα'βγαλα και τα φερα στο στόμα μου σέρνοντάς τα σε όλο το σώμα μου. Ίσως να έμεινε καμια μικροσκοπική σταγόνα στον αφαλό μου.Έγλειψα τα χέρια μου κι αυτή η γεύση. Πόσο θεική γεύση μπορεί να υπάρξει μέσα στα πόδια μου. Καυλωμένη κι αγχωμένη κάτω απο τα σκεπάσματα θα μπορούσα ανα πάσα στιγμη να χύσω. Όμως κάτι άλλο με βασάνιζε. Ο πρωκτός μου που είναι τόσο καιρό άδειος μακρυά σου ανώμαλε ξεκωλιάρη βρωμόγερέ μου Νινίνιο. Αποφάσισα να χρησιμοποιήσω το δονητή μου τον οποίο έχω καιρό να χρησιμοποιήσω μιας και τα χέρια μου ξέρουν ΄τοσο καλά τη δουλειά. Έχω τόσο ξεφύγει μικρέ μου εραστή. Τόσο πολύ. Το λογικό θα ήταν να χώσω το δονητή στο μουνί μου και να γλιστρήσω τα δάχτυλά μου στον καυλωμένο κώλο μου. Όμως η Οφηλίνα σου για μιά ακόμη φορά έδειξε πόσο ανώμαλη είναι. Έχωσα τον δονητή στο μουνί μου μα μόνο και μόνο για να δανειστώ λίγα υγρά. Κατόπιν άρχισα να τον σπρώχνω σιγά σιγά στον κώλο μου. Τον έβγαζα, τον έγλυφα και πάλι τον έσπρωχνα μέσα πολύ αργά και βασανιστικά. Η εικόνα σου -ξέρεις πλέον ποια-δεν έβγαινε από το μυαλό μου. Τον έσπρωξα και τον ένιωθα να με σκίζει σιγά σιγά. Πονούσε κι ήταν εξαιρετική καύλα! Προσπαθούσα να μην ακούγομαι αν και η ανάσα μου είχε βαρύνει. Ήμουν μπρούμυτα στο μαξιλάρι, για να μην ακούγομαι. Το χέρι μου πονούσε. Ωωωω ποσα πράγματα μπορώ να κάνω όταν πρόκειται για την καυλα μου! Τον έβαζα και τον έβγαζα κι ήταν τόση η καύλα. Σκεφτόμουν πώς θα ήταν να τον σπρώχνω στο δικό σου ξεσκισμένο κώλο κι η ιδέα με έλιωνε. Έμπαινε κι έβγαινε πιά με ευκολία, δεν μπορούσα να συγκρατηθώ. Γλίστρησα το χέρι μου στο μουνί μου κι έχυσα αθόρυβα και βασανιστικά. Ύστερα πλησίασα το χέρι μου και το'χωσα στον κώλο μου. Κολυμπούσε το δάχτυλό μου μέσα. Με πηρε ο ύπνος με τις τρύπες μου ανοιχτές νάναπνέουν και να τους λείπει το σπέρμα σου . Νινίνιο μου, λατρεμένο μου μωρό. Η Οφηλίνα σου δεν αντέχει άλλο. Θέλει απελπισμένα να σε δεί, να την ξεσκίσεις και να σε ξεσκίσει. Κάνε κάτι γι αυτό μωρό μου. ΣΥΝΤΟΜΑ.......

Σε φιλώ με όλα τα σάλια κι όλη την καύλα που έχω στο στόμα.

Οφηλίνα